San Antonio’daki takım atmosferinin nasıl yalnızca basketbol oynamaktan ibaret olmadığına dair birçok ilginç örnek verilirken en dikkat çekici detaylar tabii ki Spurs örneğinin merkezindeki beyin Koç Pop’ın sözleri öne çıkıyor:
“Yalnızca basketbolla ilgilensem, sıkıntıdan ölürdüm herhalde. Tekrar tekrar jump shot attırmaktan ya da birisine sürekli olarak pas kanallarını kapatmasını söylemekten ne kadar keyif alınabilir ki? Evet, ilginç bir iş, benim mesleğim, hayatımı böyle kazanıyorum ve iyi para kazanıyorum. Güzel bir hayatım var, yani durumumdan hoşnutum. Ama hayatım basketbol değil. Bu oyun beni tanımlamıyor. Kazanırsam mutlu oluyorum. Kaybedersem de üzülüyorum tabii ama kısa süre sonra toparlanıyorum.”
Popovich oyuncularının da kendisi gibi hayata dair birçok başka şeyle ilgilenip bilinçli vatandaşlar olmalarının hem saha dışında hem de saha içinde büyük önem taşıdığına inanıyor. Ona göre dünya üzerinde başkalarının yaşadığı sosyal ve politik zorlukları bilen oyuncuları birbirleri için ve takım için oynamak konusunda daha fedakar davranıyor ve hayattan daha fazla tat almalarını sağlıyor:
“Bence bir insanın kendine dair düşüncelerinin ve kendine verdiği değerin yalnızca mesleğinden ibaret olması çok üzücü. İster basketbolcu ol, ister tesisatçı, doktor ya da postacı… Neden farklı insanların, kültürlerin, hayatların ve dünyaların yer aldığı ilginç bir hayat yaşamayasın?”
